سیم گاز
به طور کلی تنظیم مقدار مخلوط هوا و بنزین ورودی به موتور جهت احتراق، به دو صورت مکانیکی و الکترونیکی انجام می پذیرد و در خودروهایی که دریچه گاز آنها مکانیکی است، ارتباط بین پدال گاز و اهرم مربوط به دریچه گاز توسط کابل(سیم گاز) و در خودروهای قدیمی توسط میله و اهرم برقرار می باشد که به هنگام فشار دادن پدال گاز، اهرم مربوط به دریچه گاز توسط کابل مربوط کشیده می شود و با تغییر زاویه دریچه گاز میزان هوای ورودی تغییر کرده و متعاقباً مقدار پاشش سوخت نیز تغییر میکند.
سیم گاز
این قطعه در خودروهای نسل قدیم از کابل و روکش درست شده بود و عملکرد آن به گونه‌ای بود که یک سر سیم گاز به پدال گاز داخل کابین و سر دیگر به اهرم دریچه گاز متصل می‌شود تا راننده با مقدار فشار اعمالی روی اهرم پدال گاز میزان گاز خوری و سرعت خودرو را تنظیم نماید. اما در نسل جدید خودروها دیگر سیم گاز وجود ندارد. به جای آن یک عدد پتانسیومتر روی پدال گاز تعبیه شده و به وسیله سیم کشی خودرو اطلاعات میزان فشردگی پدال گاز به ECU موتور جهت تعیین مقدار پاشش سوخت اعلام می‌گردد.
البته خودروهای نسل جدید مجهز به دریچه برقی نیز هستند که موتور کوچک موجود در آن قادر است دریچه گاز را به گردش در آورده و مطابق با سیگنال‌های ارسالی از ECU موتور میزان هوای ورودی به موتور را تنظیم نماید و میزان پاشش سوخت نیز متناسب با میزان هوا کاهش می‌یابد و در نهایت گشتاور خروجی موتور تنظیم می‌شود.
معایب سیم گاز
از عمده معایب سیم گازها می‌توان به نفوذ گرد و خاک به قسمت زیر روکش و نهایتا سفت شدن سیم مرکزی اشاره کرد. همچنین بر اثر اصطکاک و عدم روغن کاری موجب ریش ریش شدن سیم نیز می‌شود. که موجب گیر کردن ناگهانی سیم و افزایش شدید دور موتور می‌شود. در صورتی که راننده دنده را خلاص نکند و اقدام به خاموش کردن خودرو نکند احتمال برخورد و تصادف وجود دارد.
